“มาดาม” เป็นคำที่ใช้เรียกหญิงไทยที่แต่งงานกับชาวต่างชาติ มาใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ หลายคนมองว่าอาจจะมีชีวิตที่สุขสบาย แต่แท้จริงแล้วต้องทำงานไม่ต่างจากคนทั่วไป
ไม่บ่อยครั้งนักที่กลุ่มหญิงไทยในเมืองเงียบสงบอย่าง Olofström ของประเทศสวีเดน จะมารวมตัวกันเพื่อสังสรรค์ เพราะความเป็นจริงแล้ว ทุกคนต่างมีภาระหน้าที่ทำงานอย่างหนัก ต่างจากภาพที่ใครๆ คิดว่าพวกเขามาอยู่ต่างประเทศแล้วจะสบายกว่าอยู่เมืองไทย
ก้อย หรือ นางพรภวิษย์ คำใบ ปัจจุบันแต่งงานกับสามีชาวสวีเดน ย้ายมาอยู่ที่ประเทศสวีเดน 8 ปีแล้ว เล่าอดีตเมื่อครั้งอยู่ประเทศไทยให้ฟังว่า เป็นคนจังหวัดนครพนม ครอบครัวมีฐานะปานกลางค่อนไปทางยากจน มีพี่น้องหลายคน มีโอกาสเรียนแค่ชั้น ป.6 จากนั้นออกมาหางานทำ รับจ้างทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้เงินมาเลี้ยงชีพ เริ่มเป็นสาวเข้ามาอยู่กรุงเทพฯ หวังว่าจะได้งานได้เงินมากขึ้น ซึ่งเป็นจริงอย่างที่คิดได้เงินมากกว่าอยู่ที่บ้าน แต่กว่าจะได้แต่ละบาทต้องทำงานหนัก ได้เท่าไรส่งที่บ้านส่วนตัวเก็บไว้ใช้แค่เดือนละ 1,000 บาท กินอยู่อย่างประหยัด เพราะหวังว่าเงินที่ส่งไปทางบ้านจะช่วยให้ชีวิตความเป็นอยู่ในบั้นปลายดีขึ้น
ทำงานช่วงแรกๆ ไม่คิดอะไรมาก แต่เมื่อเริ่มอายุมากขึ้น กลับมานั่งคิดว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร วันหนึ่งมีจุดพลิกผันของชีวิต เพราะเพื่อนที่มีสามีเป็นชาวสวีเดนทาบทามมาว่ามีชายชาวสวีเดนอยากแต่งงานกับผู้หญิงไทย จึงตัดสินใจตกลงลองคบกับว่าที่สามี เพราะคิดว่าไม่มีอะไรจะเสีย
“เรื่องพี่ตลกมาก อย่างที่บอกอยู่ครองโสดมาจนอายุ 43 ปี ไม่เคยผ่านมือชายใดเลย กังวลมาก เพราะหลังจากตกลงกันแล้ว ว่าที่สามีจะเดินทางมาดูตัวถึงไทย จึงนัดเดทกันครั้งแรกไปเที่ยวทะเล 1 อาทิตย์ มีคนขู่ว่าต้องเสร็จแน่ๆ เลย ไปเที่ยวกันสองคน แต่เชื่อมั้ยพี่บอกเขาเลยว่าขอยังไม่มีอะไรกันนะ เพราะฉันไม่เคยมีแฟน สามีก็เข้าใจ ไปเที่ยวกันแค่พูดคุย ถึงเวลานอนก็ต่างคนต่างนอน ไม่มีอะไรกันจริงๆ ทำให้พี่รู้สึกชอบเขาขึ้นมาแล้ว เพราะว่าเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการ” ก้อยเล่าพร้อมกับหัวเราะดังๆ เพราะหลังจากนั้นการใช้ชีวิตคู่ได้เริ่มต้นขึ้น
เมื่อมั่นใจแล้วว่าจะแต่งงานกับสามี ต้องมาอาศัยอยู่ที่ต่างประเทศ บอกกับตัวเองว่าต้องทำให้ได้ เพราะตั้งแต่เกิดมาห่างไกลบ้านก็แค่กรุงเทพฯ แต่นี้ต้องเดินทางข้ามซีกโลก ตั้งเป้าหมายของการใช้ชีวิตใหม่ ซึ่งชีวิตที่นี่ไม่ได้แตกต่างจากการทำงานที่ประเทศไทย เพราะช่วงเช้าตื่นเวลา 4.00 น. เพื่อมารับจ้างเก็บสตอเบอรี่ บลูเบอรี่ป่า แอปเปิ้ล เนื่องจากยังไม่มีงานประจำ ไม่ได้สบายอย่างที่ใครๆ คิด แต่อย่างที่บอกชีวิตทำงานมาแล้วเกือบทุกอย่าง มาที่นี่จึงปรับตัวได้
ก้อย บอกว่า ใครที่คิดว่าอยู่ต่างประเทศแล้วสะดวกสบาย บอกเลยว่าคิดผิด เพราะในเมืองนี้ ที่เห็นไม่ว่าใครจะรวยแค่ไหนต้องทำงาน เพราะคุณค่าของคนคือ การทำงาน ถ้าใครไม่ทำงานจะถูกมองว่าประหลาด ไม่ว่าจะทำงานประเภทไหนจะได้รับการยกย่องเหมือนกัน ไม่มีแบ่งแยกว่าเป็นแม่บ้าน หรือ เจ้าของกิจการ สิ่งที่ทุกคนคิดว่าคนที่มีสามีชาวต่างชาติจะเป็นมาดามนั่งอยู่ที่บ้านอาจจะมีนะ แต่คิดว่าน้อยมาก
“ภาพลักษณ์ที่คนมองว่าเวลากลับประเทศไทยมีเงินใช้จ่ายสบาย หรือมีเงินกลับไปสร้างบ้านหลังใหญ่ เป็นการสร้างภาพมากกว่า เพราะดูแล้วทุกคนทำงานหนัก ลำบากเหมือนกัน กลับไปประเทศไทยเป็นมาดามเป็นอีกคนหนึ่ง เพราะสังคมสร้างให้มากกว่า อยากฝากผู้หญิงไทยที่คิดว่าอยากจะมีสามีชาวต่างชาติ แล้วคิดว่าชีวิตตัวเองจะสบาย ความจริงแล้วไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด หากมีงานทำดีแล้วที่ประเทศไทยอย่ามาอยู่ลำบากอยู่ต่างประเทศเลย เพราะอย่างไรแล้วก็ไม่ได้สบายเหมือนบ้านเรา” เธอบอกทิ้งท้าย สำหรับคนที่กำลังตัดสินใจจะมาใช้ชีวิตในต่างประเทศ
ชมคลิปเธอที่นี่ค่ะ